Müslüman açısından dua; hayatımızı maddi ve manevi olarak, ahiretimizi ebedlere kadar şekillendiren çok önemli bir unsurdur. Babanın çocuklarına yaptığı duaları Allah reddetmez. Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem; “Ben, babam İbrahim’in duasıyım1” buyuruyor. Hz. İbrahim ve oğlu İsmail, Kâbe’nin inşasını tamamladıktan sonra ellerini Dergâh-ı İlâhîye açarak yalvarıyor ve şöyle dua ediyorlardı: “Ey Rabbimiz! Neslimizden gelen Müslüman ümmet içinden bir Peygamber gönder. Ki o, onlara ayetlerini okusun, Kitabı ve hükümlerini öğretsin. Onları günahlardan temizlesin!2” Cenâb-ı Hak, yapılan bu samimi duayı cevapsız bırakmadı ve Hz. İsmail’in neslinden peygamberlerin reisi Hz. Muhammed Sallallahu Aleyhi ve Sellem’i gönderdi.
“Babanın çocuğuna duası, Peygamber’in ümmetine olan duası gibidir3” buyuran Efendimiz’in mübarek sözü ne kadar dikkat çekicidir. Efendimiz bir başka hadisinde ise şöyle buyurmaktadır: “Kabul olunacağından şüphe bulunmayan üç dua vardır: Babanın çocuğuna duası, misafirin duası, mazlumun duası.4” Bu üç sınıf kimselerin herhangi birine iyilik ve yardım edildiği zaman, bunların karşılık olarak edecekleri hayır dua Allah katında makbul olduğu gibi, bunlara yapılacak eziyet ve fenalık karşılığında edecekleri beddua da makbuldür. Allah, lehte ve aleyhte edecekleri duaları kabul buyurur. Çünkü bunların duaları duygulu bir kalbin ilticası ile olur. Diğer bir hadisi şerifte; “Babanın duası kabul makamına ulaşır5” buyrulmuştur. Ayet ve hadisler, anne babayı evlâtları için dua yapmaya özendiriyor, teşvik ediyor. Anne babanın evlâtları için dualarını, makbul duaların ilk sıralarına koyuyor. Başka bir hadiste Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem; “Kelime-i şehadet ve anne babanın evlâdına yaptığı dua hariç, her şey ile Allah arasında bir perde vardır6” buyurur.
Peygamberler de evlatlarına dualarda bulunmuştur. Kur’an buna çeşitli örnekler verir: Hazreti Lut Aleyhisselam’ın çocukları için şu duayı yapmıştır: “Rabbim, beni ve çoluk çocuğumu onların yapa geldikleri kötülüğün şerrinden koru!7” Hazreti İbrahim Aleyhisselam ise çocukları için şöyle dua etmiştir: “Ey Rabbim! Beni ve çocuklarımı namazı dosdoğru, gereği gibi kılan kimseler eyle!8” “Rabbimiz! Bizi ve çocuğumuzu Sana her şeyimizle teslim olmuş kullar eyle! Neslimizden Sana itaatkâr bir ümmet yarat.9” Hazreti Zekeriyya’nın çocukları için yaptığı dua:“Ey Rabbim, bana Kendi tarafından temiz bir soy bağışla, hiç kuşkusuz sen şu duayı işitensin.10” Bazı büyük zatlar da babanın duasını daha makbul görmüşler. Nitekim rivayete göre bir kişi büyük bir zata gelip kendisine dua etmesini istediğinde, Evliya; “Babanın duasını al, o sana yeter” tavsiyesinde bulunmuştur. Rabbim bizi ve ailemizi Salihlerden eylesin, üzerimizde emeği ve hakkı olan anne babalarımızın hayır dualarından mahrum etmesin. (Âmin) 1. Ahmed b. Hanbel 2. Bakara, 129 3. Süyûtî, II, 12/4199 4. Tirmizi 5. Tirmizi 6. İbn-ün Neccar 7. Şuara, 169 8. İbrahim,40 90. Bakara, 128 10. Âl-i İmran, 38
