Artık evladı askerde olan anne babaların gözlerine uyku girmiyor, hepsi korku ve telaş içinde yavrularının yolunu gözlüyorlar buğulu gözlerle. Hepsinin kaygısı ortak: kuzuma bir şey olmasın, yürekleri telaş içinde çarpıyor..
Tarifi mümkün olmayan bir acı sarıyor her gün onlarca ailenin. Peki bu kanlar nasıl duracak, bu kanın durması için ÇÖZÜM NE? Bir kez daha idrak ettik ki Demokrasi çözüm getirmedi, demokratik adımlarla alınan kararlar kanı durdurmak, barışı getirmek yerine kan ve gözyaşı getirdi beraberinde. Artık görmeyecek miyiz bir hakikati? Demokrasi toplumsal dertlerimize merhem olmuyor, demokrasi huzur vermiyor toplumumuza? O halde ne yapmalıyız?
Bizi bir arada tutan, Kardeşlik bağımızı kuvvetlendiren, asırlarca bir çok milleti bir arada yaşatan İslam'a, İslam'ın ön gördüğü hayat kanunlarına (Kuran'a) geri dönmek zorundayız. Raf kitabı haline getirdiğimiz Kuran'ı hayat rehberi, ilkelerini aldığımız anayasa kitabımız yapmak zorundayız. Bu Kitap asırlarca bir çok milleti huzur içerisinde bir arada yaşattı. Bizler her şeyden önce bizi bir arada tutan bu bağı yitirdik. Bilmeliyiz ki İslam'a, İslam'ın Hayat Tarzına geri dönmediğimiz müddetçe kardeşlik inşa edemeyeceğiz bu toplumda.
Furkan Haber
