Genç Kızlara Tecavüz ve Bitmeyen Zulüm!

Kimi insanlar Burma’nın Arakan bölgesini ilk defa duyuyor olsa da bir çoğumuz Arakan’ı Budist çetelerin Müslümanlara yönelik kesici, delici aletlerle saldırırak katlettiği yada vahşice yaktıkları yer olarak tanıyor.

2012 yılında sırf Müslüman oldukları için Burma’da (Myanmar) etnik soykırıma uğrayan ve yerlerinden zorla çıkartılan Arakanlıların dramını anlatan bir video yayınlandı. Yayınlanan video görüntüsünde, Burma Sınır hattı koruma kuvvetleri (NASAKA)'nın bölgede bulunan Müslüman Arakanlılara ait köyden genç ve güzel kızları topladığı ve onlara tecavüz ettiği belirtiliyor. Sırf Müslüman oldukları için Budist yönetim ve çetelerin şiddet ve baskılarıyla karşı karşıya kalan Müslümanlar, bölgede bulunan hastaneler ve diğer resmi kurumlardan dahi hizmet alamayarak adeta zulum altında yaşamaya mecbur bırakılmaktadırlar. GENÇ VE GÜZEL KIZLAR NASAKA TARAFINDAN TECAVÜZE UĞRUYORDU NASAKA köyden genç ve güzel kızları toplar, onlara tecavüz ederdi.NASAKA’ya bir şikayette bulunduğumuzda görmezden gelirlerdi. Rohingyalı kadınlara tecavüz edenler çoğunlukla onlardı. Rahkinlerin, Rohingyalı kadınlara tecavüz etmesi yaygın bir şeydi. Fakirdik ve NASAKA haraçlarını ödeyecek gücümüz yoktu. Eşimi tutukladılar. Başta evliliğimizi onlara itiraf etmemişti, fakat dövüldükten sonra kabul etmek zorunda kaldı. İtiraf ettikten sonra acımasızca dövüldü. Tüm askerler, asker botlarıyla vücudunun üzerinde yürüdü. Vücudunun her tarafı kanıyordu. BİZ ONLARIN HAMALIYIZ Biz onların hamalıyız. Onların çantalarını ve diğer eşyalarını taşımak zorundayız. Ama bize asla maaş ödenmez.Kim taşımayı reddederse, acımasızca dövülür. Zulüm eskisine göre çok daha kötü. Ama adalet için kime başvurabiliriz ki? Onlar hep Rahkinlerden. Bir şikayette bulunmak istediğimizde, bize gülüp Allah’a şikayet etmemizi söylüyorlar. Sonra da botlarını taşımamızı söylüyorlar! TOPLUCA OTURMAK YASAKTI Önceden her köyü kontrol ederlerdi, iki ayda bir gelirlerdi. Eğer aile üyelerinden biri evde olmazsa, cezalar verirlerdi. Komşularımızla oturup konuşamazdık. NASAKA üyeleri topluca bir şey konuştuğumuzu gördüğü zaman bizi döverdi. Ailem ve ben 6 tekneyle Bangladeş’e doğru denize açıldık.Bangladeş kıyısına üç defa ulaştık ve her seferinde denize geri itildik.Dört gündür denizin üstünde duruyorduk.Üç tekne bu kıyıya çıkmayı başardı.Akrabalarım diğer üç teknedeydi, onlar başaramadılar. Yanımızda duran hiç kimse yok. Hiç kimse bir öneride bulunmuyor, hiç kimse karşı çıkmıyor. Biz kaçabildiğimiz için şanslıydık. Diğer aile üyelerimin nerede olduğunu bilmiyorum. Çocuklarımı ve eşimi bulamıyorum. Şu an nerede olduklarını bilmiyorum. Sığınak bulup bulmadıklarını bilmiyorum, nereye kadar gidebildiklerini bilmiyorum. Eşimin ve çocuklarımın yaşayıp yaşamadıklarını bilmiyorum. Endişelenmekten ne yemek yiyebiliyorum, ne de geceleri uyuyabiliyorum. Ah karım. Ah çocuklarım…