Bengal'de yaşanmış olan kayıp sayısı ise tüyler ürperticiydi.
Neredeyse yerkürenin hemen her yerinde kendini göstermiş, en büyük kayıpları Rusya ve Çin vermişti. Onları Afrika ülkeleri izliyordu.
Avrupa ve Amerika ise tabloda yer almıyordu. Bengal kıtlığının yaşandığı dönem, Hindistan'ın hala Britanya Krallığı'nın sömürgesi olduğu döneme denk geldiği için, Avrupa içinde bir tek İngiltere'yi
sayabiliyordunuz.
4,5 milyon insan açlıktan ölmüş ve İngiltere, Hindistan'da son derece başarısız bir yönetim izlemişti.
Bengal kıtlığı sadece savaşların veya kuraklığın değil, devlet adamlarının bilinçli şekilde almış olduğu kararlarla da yakından alakalıydı.
Yani meydana getirilmiş, yapay bir kıtlık söz konusuydu. İnsanlar bilerek, istenerek açlığa ve ölüme terkedilmiş, milyonlarca insan soykırıma uğramıştı.
Bengal'de ise Churchill'in, İngilizlerin beslenmesine öncelik tanırken, Hintlilerin yardım talebine yiyecekle değil, silahla karşılık vermesi, ısrarlı şekilde yardım taleplerini geri çevirmesi
açlıktan çok büyük ölümlere yol açmıştı.