Ali Erkan Kavaklı yazdı…
İzmit İmam Hatip, Gölcük Kız ve Erkek İmam Hatip Liselerinde FİLİSTİN GERÇEĞİ konulu konferanslar verdim. Gazze’de soykırım ve katliam yapıldığını, insanlık değerlerinin ayaklar altına alındığını anlattım.
Gençlerin ilgisi fevkaladeydi.
Bir gün önce değerli yazarımız Abdullah Yıldız’ı Esenler Mesleki Teknik Anadolu Lisesinde dinlemiştim. Orada da öğrencilerin, konuya ilgisi fevkalade idi.
Bazı öğrenciler, Araplar bizi arkadan vurdu, niye yardım edelim, dediler.
Arz-ı Mevut (SEÇİLMİŞ MİLLET – VADEDİLMİŞ TOPRAKLAR) meselesini anlatarak konuşmama başladım. Bu tür itirazlarla karşılaşmadım.
Yahudiler kendilerini seçilmiş millet kabul eder, Nil’den Fırat’a uzanan toprakları, Allah’ın kendilerine vadettiğini iddia ederler. Allah’ın emirlerine uymadıkları için Hz. Davut ve Hz. İsa’nın diliyle lanetlendiklerini söylemezler.
Vadedilmiş toprakların Türkiye’nin doğusunu kapsadığını unutmamalıyız.
İsrail; çocuk, kadın, sivil, yaşlı demeden Gazze’de soykırım yapıyor. Suçlu-suçsuz ayırımı yapmıyor. Evleri, hastaneleri, okulları, camileri, kiliseleri bombalıyor; koca Gazze’yi ceset tarlasına çevirdi.
Böylesine vicdansız, zalimce, ahlaksızca, insafsızca, hunharca katliamlara bana ne demek mümkün mü?
Şunu unutmayalım: Birinci Dünya Savaşında Şerif Hüseyin ve aşireti İngilizlerle iş birliği yaptı; 2.000 kişilik bir kuvveti vardı. Arapların çoğu iş birlikçi değil. Gazze’de öldürülenlerin hiçbiri İngiliz işbirlikçisi değil.
İngilizler, Osmanlı Devleti’ni parçaladı; Fransızlar, İtalyanlar, Yunanlılarla birlikte Anadolu’yu işgal ettiler. Bugün de Amerika’nın yanında Siyonist İsrail’i destekliyorlar.
20 Kasım Dünya Çocuk Hakları Günü idi. Amerika, İngiltere, İsrail’e çocukları öldürmeye son ver, demediler.
5 Aralık Dünya Kadın Hakları Günü idi, Batılı ülkeler İsrail’e kadınları öldürme, demediler.
10 Aralık İnsan Hakları Evrensel Bildirgesinin imzalandığı tarihti. Amerika ve Batı, İsrail’e insan öldürmeyi bırak, demedi. Demokrasi, hukuk, insan hakları gibi değerleri paspas ettiler.
Filistin 636 yılında Hz. Ömer döneminde Ebu Ubeyde bin Cerrah tarafından fethedildi, daha önce Bizans’a aitti. 1917’ye kadar Müslüman toprağı olarak kaldı. İngilizler, Filistin’i 1917’de işgal etti, buraya Yahudilerin yerleşmesini sağladı, 1948’de Yahudilerin devlet kurmasını sağladı.
İsrail, İngiliz desteği ile Filistin’i işgal etti; halkın evlerini yıkıyor; bağlarını, bahçelerini işgal ediyor; dünyadaki Siyonist Yahudileri burada topluyor, kan döküyor, toprak gasp ediyor.
Bütün Yahudiler Siyonist değil, İsrail’in yaptığı katliamlara karşı çıkan Yahudiler var. Bütün dünyada meydanları dolduran milyonlar; Siyonist İsrail politikalarına karış çıkıyor, protesto ediyorlar.
Filistin’deki Siyonist zulme son vermek için neler yapmalı?
Öğrenciler şu önerilerde bulundular:
1. İsrail’i destekleyen firmaların ürünlerine boykot etmeliyiz. Boykotu katliam günlerinde yapılan bir tepki gibi görmemeli, hayat biçimi hâline getirmeliyiz. İsrail, 75 senedir Filistin’de katliam yapıyor ve Müslüman toprağını işgal ediyor. İsrail ürünlerini hayatımızdan çıkarmalı, kendi ürünlerimizi desteklemeli, yerli üretimi ürünlerin markalaşmasına yardım etmeliyiz.
2. Sosyal medyada Siyonist katliamları telin etmeli, kınamalı ve Siyonistlere tepki göstermeliyiz.
3. Sivil toplumu harekete geçirmeli, İsrail’in işgalci, gaspçı, soykırımcı politikalarını protesto etmeliyiz.
4. Dua müminin silahıdır. Rabbimiz, isteyiniz vereyim, buyurur. Bütün kalbimizle dua etmeliyiz. Sözlü duayı, fiilî duaya çevirecek adımlar atmalıyız. Dinine yardım edene Allah yardım eder. Vicdan ve merhamet sahibi insanlarla el ele vererek zulmü durdurma savaşı başlatmalıyız.
5. Asla ümitsizliğe kapılmamalıyız. Bir avuç Gazzeli mücahidin cesaretini, gayretini, azim ve ümidini kuşanmalıyız. İman varsa imkân da vardır. Kur’an, inanıyorsanız en üstün olan sizsiniz, buyurur. İlim ve teknoloji yarışına girmeli, üstün olmak için çalışmalıyız.
Teşekkür: Konferansları düzenleyen Ensar Vakfı Başkanı Süleyman Ertuğrul Saraç, Enes Konyalı ve vakıf temsilcilerine; okullarında beni misafir eden değerli müdürlerim Mustafa Yağız, Kâmil Uslu ve Resul Şahin ve eğitimci dostlara teşekkür ederim.
