İktidara destek veren, hatta iktidar makinasının içinde yer alan insanlar başta olmak üzere herkes aynı soruyu soruyor: “Niçin?”
İktidar niçin kendi kendini “her bakımdan” zora sokacak bir adım attı?
Ekonomide dar gelirlinin sürekli zamlar, ekstra vergiler yoluyla yapmak zorunda bırakıldığı fedakarlığın netice vermesi beklenirken niçin her şey sil baştan oldu?
Mehmet Şimşek liderliğindeki ekonomi yönetimi faizleri düşürmeye çalışırken, döviz rezervini arttırmaya uğraşırken, risk primini azaltmaya çabalarken, hatta enflasyonun kontrol altına alındığı müjdelenirken birden bire niçin iki yıllık mücadele sonucunda elde edildiği söylenen bu kazanımlar çöpe atıldı?
Yoksa arzu edilen sonuca bu yolla ulaşmaktan ümit mi kesildi?
“Ekonomide belirli ölçüde ferahlama da sağlasak sandıkta başarılı olmamız yine mümkün olmayacak” diye düşündükleri için mi böyle bir düğmeye bastılar?
Niye öyle düşünüyorlar ki?
“Ülkeyi nasıl yönettiğiniz değil, karşınıza kimin rakip olarak çıkacağı önemli” diye mi hesap yapıyorlar?
Ekonomiyi düzelterek halkın desteğini almak yerine halkın desteğini alabilecek rakipleri devre dışı bırakmak daha mı kolay göründü gözlerine?
***
Öte yandan, uluslararası konjonktür Türkiye’nin önüne kırk yılda bir ortaya çıkabilecek çok büyük bir fırsat getirmişken bunu değerlendirip birkaç küçük jestle de millet çoğunluğunun desteğini almak dururken niçin tam aksine millet çoğunluğunu rahatsız edip uzaklaştıracak adımlar atılıyor?
Niçin iktidarı geniş kitleler nezdinde daha fazla sevimsizleştirecek hamleler yapılıyor?
2019’daki seçim iptalinin hangi sonucu vermiş olduğu ortadayken niçin aynı şey tekrar deneniyor?
O zaman “Oylar çalındı” iddiasına inanmayan insanların bu kez “Paralar çalındı” iddiasını ciddiye almaları mı umuluyor?
Niçin diye başlayan o kadar çok soru var ki…
Ama aslında niçin sorusunu son bir haftadır yapılanlarla sınırlamadan sormak lazım.
Mesela mevcut hükümet seçim öncesinde verdiği birkaç sözü yerine getirseydi, diyelim ki söz verdiği şekilde mülakat uygulamasını kaldırsaydı veya okullarda öğle yemeği projesini rafa kaldırmasaydı bu yolla halkın desteğini alamaz mıydı? Halkın yerel seçimde vermiş olduğu mesajı aldığını gösterseydi olmaz mıydı?
Halkın oyunu alan belediye başkanlarını partisine transfer etmeye uğraşacağına halkın verdiği mesajın gereğini yerine getirmeye çalışsaydı günün sonunda siyaseten daha kazançlı çıkmaz mıydı?
Bunu yaparken dilini de biraz yumuşatıp milletin genelini kucaklayıcı bir tavır gösterseydi oylarını arttıramaz mıydı?
***
Niçin böyle yapmıyor?
Niçin bunun aksini yapıyor?
Niçin siyaset yapmak yerine siyaset mühendisliği yapmayı tercih ediyor?
Niçin halkı ikna ederek değil, güç kullanarak iktidarını sürdürmeye uğraşıyor?
Niçin herkesi kucaklayarak milletin tamamından değil, kutuplaştırarak bir bölümünden destek almayı tercih ediyor?
Benim bu sorulara kendimce bir cevabım var: 2013 sonrasında belirli amaçlar doğrultusunda inşa edilmiş olan iktidar makinasının çalışma şekli bu.
Ellerindeki makinanın bu şekilde çalışmasının kendilerine “siyaseten” verdiği zararın farkındalar belki ama ne bu makinayı yenisiyle değiştirmek ne de eskisinin işleyişini düzeltmek geliyor ellerinden artık.
Bu şartlar altında mevcut sorunların çözümüne yönelik ikna edici vaatlerle halkın karşısına çıkamayan iktidar, toplumdaki kültürel değerleri ve ideolojik angajmanları birbiriyle çatıştırarak kötü yönetimden şikayetçi seçmeninin başka taraflara gitmesine engel olmaya çalışıyor.
Ne var ki giden kısmın götürdükleri kalan kısmın desteğini de yetersiz kılıyor artık. Ama zaten bunun farkında değilmiş gibi davranmaları asıl problem.
