Batı basınında, darbe girişimi sonrasında yaşananlar nedeniyle Türkiye'yi tehdit eden yazılar yayımlanmaya devam ediyor.
New York Times'ın (NYT) "Türkiye'nin yeni anti-Amerikancılığı" başlıklı başyazısında, 15 Temmuz'un ardından Türk hükümetinin ve sıradan yurttaşların "olgularla hareket etmek yerine" ABD'yi suçladığı ileri sürülüyor.
Bu dalganın, tasfiyelerle birlikte yeni bir "anti-Amerikancılık dalgası" yarattığını söyleyen NYT, sürecin NATO, ABD ile ilişkiler ve Türkiye'nin uzun vadeli istikrarı için risk oluşturduğunu iddia ediyor.
Darbe nedeniyle Erdoğan ve diğer Türk liderlerin Fethullah Gülen'i suçladığını kaydeden gazete, bununla birlikte hükümet yanlısı gazetelerin, siyasi liderlerin ve sıradan yurttaşların parmaklarını Washington'a salladığını yazıyor.
ABD'nin kritik bir NATO ülkesini istikrarsızlığa sürüklemek istemesinin "mantıksız" olduğunu savunan NYT, Erdoğan'ın Batı'yı darbe girişimini yeterli şekilde kınamamakla suçladığını, ancak bunu 15 Temmuz'dan sonraki tasfiyelerini meşrulaştırmak için yaptığını öne sürüyor.
Başyazıda, Amerkalı yetkililerin, Erdoğan'ın bu söylemi, Gülen'i iade etmesi için ABD'ye baskı amacıyla kullandığını düşündükleri aktarılıyor.
NYT, "Türkler şu hatırlatılmalı ki, Bay Gülen yasal olarak ABD'de yaşama hakkına sahip" derken, Adalet Bakanlığı'nın ksüreci yasal olarak değerlendireceğini kaydediyor.
Washington'daki beklentiler arasında, Gülen gerginliğinin artması hâlinde Türkiye'nin Rusya'ya yakınlaşabileceği de yer alırken, ABD'li yetkililer, özel görüşmelerde Türklerin kendilerine garanti verdiklerine dikkat çekiyorlar.
Başyazıda, ABD için uzun vadede daha önemli olan konunun "hayati bir müttefikin demokratik normlardan sapması" durumunda ne yapılması olacağı belirtiliyor.
NYT, ABD'li yetkililerin, aralarında NATO'nun bir gün antidemokratik davranışlar için bazı sonuçlar hakkında karar vermesini de içeren seçenekler üzerine çalıştıklarını söylüyor.
Başyazı, NATO'nun böyle bir olası hareketine değinmenin dahi Erdoğan'ı "delirteceğini" söylerken, Türkiye'nin Batı'ya zıt ilkeler ve pratikler geliştirmesi durumunda nereye kadar güvenilir müttefik olacağını da sorarak bitiyor.
